Monday, October 16, 2006

 

ΦΙΛΙΑ,ΙΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ

Δεν ξέρω αν είναι προτέρημα ή ελάττωμα,αλλά αγαπάω πολυ τους φίλους μου.Το γιατί μπορεί να είναι ελάττωμα θα το εξηγήσω άλλη φορά.Μια φίλη αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα με το ποτό.Πίνει συνέχεια,πάντα έπινε,αλλά τώρα τελευταία δεν μπορεί να συγκρατηθεί ούτε στον χώρο της δουλειάς με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να την διώξουν.
Λέει ότι ξεκίνησε να πίνει εδώ και χρίνια από τα πολλά οικογενειακά προβλήματα που αντιμετώπιζε και εξαιτίας της αδιαφορίας του άνδρα της.Εχουμε συζητήσει πολλές φορές και δεν ξέρω πως μπορώ να την βοηθήσω.
Δεν βοηθάει και αυτή με την στάση της.Ψυχολόγους έχει επισκεφθεί, σκέφτεται εδώ και καιρό να χωρίσει αλλά δεν κάνει τίποτα.Πρός καμία κατεύθυνση.Ούτε για τον αλκοολισμό.Μια παθητική στάση προς την ζωή.Την βλέπω να χάνεται μέρα με την μέρα και δεν ξέρω τι να κάνω.Την αγαπάω και δεν θέλω να την βλέπω έτσι.Της είπα ότι πρέπει να σκεφτεί σοβαρά και να ξαναξεκινήσει την ζωή της (είναι 48 ετών), είναι ακόμα νωρίς.Δεν ξέρω, τα χω χαμένα.
Μια φιλία μας έχει μείνει σε αυτήν την ζωή και την θεωρώ ιερό πράμα.
Δεν θα σας προδώσω ποτέ φίλοι μου.Λίγοι,μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού, όμως πραγματικοί.Ένας ωραίος λόγος για να ζεις...

Monday, October 09, 2006

 

ΧΕΙΜΩΝΑ ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ...

Όλοι ψαχνόμασταν στην δουλειά σήμερα για κάτι ζεστό.Μην πάει ο νους σας στο πονηρό.
Θέρμανση θέλαμε!Το κρύο ήταν αισθητό και τα σπίτια πλέον μέσα έχουν κρυώσει.
Λίγο νωρίς θα μου πείτε.Αλλά ο καιρός στην Κοζάνη δεν αστειέυεται.
Δεν ξέρω γιατί. αλλά τον φετινό τον χειμώνα τον φοβάμαι.Ίσως επειδή ήδη νοσταλγώ το καλοκαίρι.Ίσως πάλι επειδή αυτός ο μουντός καιρός με μελαγχολεί.Προπαντός όταν έχει μικρύνει η μέρα αισθητά και σκοτεινιάζει νωρίς το απόγευμα.Πως θα αντέξω.Βουνό μου φαίνεται.
Σήμερα είναι να δω και την αγάπη μου.Μια φορά κάθε τρεις βδομάδες είναι καλά.Μη μου γίνει και συνήθεια...Θα βρεθούμε πάλι αγχωτικά για μία ώρα,θα μιλήσουμε΄θα κάνουμε έρωτα, θα πούμε πως αφήσαμε να μας παρασύρει αυτή η απαγορευμένη σχέση και αύριο πάλι τα ίδια.Κουράστηκα, εξαντλήθηκα.Κάθε φορά λέω θα της ζητήσω να τελειώσουμε και όταν την βλέπω ξεχνάω τα πάντα.Στην φωνή της, στην αγκαλιά της μεταμορφώνομαι.
Την επομένη είμαι άλλος άνθρωπος.Χαμογελάω σαν χαζοχαρούμενος.Τόσο κρατάει η ευτυχία μου.Μια μέρα.Ούτε καν δύο...Γιατί την αποζητώ κάθε στιγμή,όμως δεν γίνεται να βρεθούμε.Μη μας πάρουν είδηση, παντρεμένοι άνθρωποι.Ούτε όμως και να χωρίσουμε κάνει.Σύμφωνα με εκείνη τουλάχιστον.
Μισώ αυτή την εξάρτηση.Θέλω να ξεφύγω.Και πάλι θα περιμένω μέχρι την επόμενη φορά.όταν θα μπορέσει.Πως είναι δυνατόν να είμαι έτσι? Νιώθω πως δεν έχω καθόλου αξιοπρέπεια.Πως είμαι ένα μηδενικό.Κοντεύουν τα τρία χρόνια τώρα.Η υγεία μου έχει πραγματικά διαταραχτεί.
Ξέρω, ξέρω θα μου πείτε, συνηθισμένη ιστορία αγάπης.Ούτε ο πρώτος είμαι, ούτε ο τελευταίος.Κουράστηκα πολύ όμως και άρχισα να μισώ τον εαυτό μου.
Ας είναι.Καλό χειμώνα σε όλους.

Wednesday, October 04, 2006

 

ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ!!!

Ε όχι!Δεν είμαστε όλοι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι το ίδιο.Πως να το κάνουμε δηλαδή.Αισθάνομαι την ανάγκη να το πω, να το φωνάξω.Ξεκινάω με αφορμή ένα διαπληκτισμό που είχα με την προισταμένη σήμερα.Αποδεικνύεται αυτό που λένε: "αμα δώσεις πολλή εξουσία στην γυναίκα(στον επαγγελματικό χώρο εννοώ), την έχεις βάψει" Αληθές! Γίνονται απίστευτες!Οχι, δεν έχω τίποτα εναντίον των γυναικών.Τίποτα απολύτως!όλοι όταν τους δώσεις εξουσία, καβαλούν το καλάμι.Ε, οι γυναίκες λίγο ως πολύ περισσότερο.
Πάντως για να επανέρθω, σαν υπάλληλος είμαι συνεπής και φροντίζω να εξυπηρετώ τον πολίτη.Στο μέγιστο βαθμό που αυτό είναι εφικτό.Μπορεί οι περισσότεροι να μην είναι(να λέμε τα πράγματα με το ονομά τους), κάποιοι όμως είμαστε.
Ας μην μας βάζουν λοιπόν όλους στο ίδιο τσουβάλι!

Sunday, October 01, 2006

 

Σπαστική κολίτιδα

Καλό μήνα μας σε όλους μας.
Δεν ξέρω γιατί την λένε σπαστική κολίτιδα, σίγουρα όμως είναι σπαστική...
Με έχει πεθάνει το έντερό μου τον τελευταίο καιρό και όσοι υποφέρουν από αυτό μπορούν να καταλάβουν.Αυτό το φούσκωμα,πολλές φορές χωρίς να έχεις φάει καν, είναι απίστευτο.Νομίζω ο΄τι θα εκραγώ ένα πράγμα.έχω δοκιμάσει πολλά πράγματα και θεραπείες.
Οφείλεται κυρίως σε ψυχολογικούς λόγους και στο στρές λένε οι γιατροί.Μέχρι και βελονισμό έχω κάνει.Ηρεμιστικά μου έχουν δώσει, τίποτα.Κανένα αποτέλεσμα.Μόνο όταν θέλει αυτό ξεφουσκώνει...
Ξέρει κανείς τίποτα, κάποια άλλη θεραπεία?
Είμαι σίγουρος ότι νοσούν πολλοί και θα μπορούσαμε να έχουμε μέχρι και σύλλογο στην Ελλάδα.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?